Πρόκειται για
μια κυρίως κινητικού τύπου πολυνευροπάθεια η οποία οδηγεί σε χαλαρή τετραπληγία
και πιθανόν σε θάνατο λόγω αναπνευστικής ανεπάρκειας (παράλυση αναπνευστικών
μυών).
Η κλασική
αντίληψη για την παθογένεση είναι ότι πρόκειται για αυτοάνοση αντίδραση μετά
από ιική λοίμωξη. Η γρίππη ή/και τα κρυολογήματα, θεωρούνται κλασική αιτία που
πυροδοτεί την αυτοάνοση αντίδραση. Τα κύτταρα του οργανισμού μας διαθέτουν μία
ταυτότητα η οποία τα προστατεύει από το ανοσοποιητικό μας. Το ανοσοποιητικό μας
επιτίθεται σε όποιον εισβολέα δεν διαθέτει αυτήν την ταυτότητα. Τυχαίνει λοιπόν,
κάποιος ιός να διαθέτει παρόμοια ταυτότητα (αντιγόνο) με αυτήν του οργανισμού
κάποιου, με αποτέλεσμα το ανοσοποιητικό του να επιτίθεται στον ιό, αλλά λόγω
ομοιότητας και στην μυελίνη των νεύρων! Η καταστροφή της μυελίνης προκαλεί το
σ. Guillain-Barré!
Η συχνότητα
της νόσου είναι 1-3 περιπτώσεις ανά 100000 κατοίκους κάθε χρόνο. Είναι προφανές
ότι την ίδια συχνότητα βρίσκουμε και ως παρενέργεια από εμβόλια γρίππης (ή
κορωνοϊού). Το εμβόλιο προκαλεί την δημιουργία αντισωμάτων τα οποία είναι
παρόμοια με εκείνα που θα δημιουργούσε το σώμα μας εναντίον του ιού. Είναι λοιπόν,
λογικό ο ιός ή το εμβόλιό του να προκαλούν την ίδια ανώμαλη ανοσολογική
αντίδραση. Με βάση τη λογική αυτή, αν κάποις δεν πάθει πολυνευροπάθεια απ’ το
εμβόλιο, θα την πάθει απ’ τον ιό! Συνεπώς, έτσι κι αλλιώς συνιστώνται οι εμβολιασμοί
για τον κορωνοϊό!
Στην ιατρική
όμως, δεν υπάρχουν κανόνες! Ο νευρολόγος Augusto Scaglioni ανέφερε σε
ιατρικό φόρουμ, την περίπτωση ενός ασθενούς που νόσησε από Guillain-Barré μετά από εμβολιασμό
γρίππης. Ο ασθενής δεν έκανε το εμβόλιο για 10 χρόνια και ήταν καλά, αλλά ξανανόσησε
μόλις ξαναέκανε το εμβόλιο! Αυτό σημαίνει ότι η ανοσολογική αντίδραση που
προκαλούν τα εμβόλια μπορεί να είναι διαφορετική από εκείνη του «γνήσιου» ιού! Με
βάση την παρατήρηση αυτή, οι εμβολιασμοί για τον κορωνοϊό συνιστώνται (το σ. Guillain-Barré είναι
σπάνιο), αλλά δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικοί!
Το κλασικό Guillain-Barré
εκδηλώνεται με προοδευτικά επιδεινούμενη αδυναμία που φαίνεται κυρίως στη βάδιση,
μερικές μέρες μετά την γρίππη ή τον εμβολιασμό. Η αδυναμία γίνεται ιδιαίτερα
σοβαρή την τέταρτη εβδομάδα, όταν και μπορεί να παραλύσουν οι αναπνευστικοί μυς
και ο ασθενής να πεθάνει! Ασθενείς με βαριά μορφή του συνδρόμου, δεν μπορούν να
κουνήσουν ούτε τα χέρια ούτε τα πόδια τους!
Η νοσηλεία
σε νοσοκομείο πρέπει να γίνει αμέσως ώστε να χορηγηθούν φάρμακα που αναστέλλουν
την ανώμαλη ανοσολογική αντίδραση. Η αποκατάσταση μπορεί να είναι πλήρης, αλλά
σε σοβαρές μορφές παραμένει ενός βαθμού παράλυση ή πάρεση! Πρόκειται δηλ για
ένα σοβαρό νόσημα!
Η πολυνευροπάθεια
που μπορεί να προκαλέσει η γρίππη ή το εμβόλιό της, δεν είναι πάντα σοβαρή. Έχω
δει καλοήθεις μορφές που εκδηλώνονται συνήθως με αιμωδίες – δυσαισθησίες των
κάτω άκρων. Προσωπικά, κάνω αμέσως ηλεκτρονευρογράφημα και αν αυτό δεν δείχνει
κινητική πολυνευροπάθεια, παρακολουθώ τον ασθενή. Η καλοήθης μορφή γίνεται καλά
από μόνη της μετά από λίγες μέρες. Αν αντίθετα υπάρχουν στοιχεία κινητικής
πολυνευροπάθειας, παραπέμπω αμέσως σε νοσοκομείο.
Ο νευρολόγος
Augusto Scaglioni ανέφερε πως έχει δει ως τώρα 3 περιπτώσεις
πάρεσης προσωπικού νεύρου και αισθητικοκινητικής πολυνευροπάθειας μετά από
εμβόλιο κορωνοϊού και 5-6 πολυνευροπάθειες μετά από κορωνογρίππη που αφορούσαν
κυρίως την αισθητικότητα των κάτω άκρων (σαν αυτές που αναφέρω και εγώ
παραπάνω).
